Bekir Sıtkı Erdoğan, 1926 yılında Karaman’da doğdu. Türk şiirinin önemli isimlerindendir. Sevilen ve bestelenen şiirlerinin başında "Kara gözlüm efkarlanma gül gayrı, ibibikler öter ötmez ordayım" diye başlayan "Kışlada Bahar" şiiri söylenebilir ama ben "Hancı" şiirini daha çok severim. Hancı’nın şairi bugün tedavi gördüğü GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi’nde vefat etti. Cenazesi memleketi Karaman’a gönderilecek. Allah rahmet eylesin.
Şimdi Hancı’yı bir daha okuyalım. Belki aslında hep yolcu olduğumuzu bir daha hatırlarız, kim bilir…
Gurbetten gelmişim, yorgunum hancı!
Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş…
Aman karanlığı görmesin gözüm!
Beyaz perdeleri, ger yavaş yavaş.
Sıla burcu burcu… ille ocağım!..
Çoluk çocuk hasretinde kucağım…
Sana her şeyimi anlatacağım,
Otur baş ucuma, sor yavaş yavaş.
Güç bela bir bilet aldım gişeden;
Yolculuk başladı Haydarpaşa’dan!
Hancı n’olur, elindeki sişeden,
Birkaç yudum daha ver yavaş yavaş!
Ben o gece, hem ağladım, hem içtim,
İki gün, diyardan diyara uçtum…
Kayseri yolundan, Niğde’yi geçtim;
Uzaktan göründü, Bor yavaş yavaş…
Garibim; her taraf bana yabancı,
Dertliyim; çekinme, doldur be hancı!
İlk önce kımıldar hafif bir sancı;
Ayrılık sonradan kor yavaş yavaş…
Bende bir resmi var, yarısı yırtık,
On yıldır evimin kapısı örtük!
Garip, bir de sarhoş oldu mu artık;
Bütün sırlarını der yavaş yavaş…
İşte hancı! ben, her zaman böyleyim,
Öteyi ne sen sor, ne ben söyleyim…
Kaldır artık, boş kadehi neyleyim,
Şu bizim hesabı, gör yavaş yavaş…