Bilgi ve iletişim teknolojilerinde büyük değişikliklerin yaşandığı 1980 – 2000 döneminde doğan kuşağa y kuşağı adı veriliyor. Y kuşağı fertlerinin en belirgin özellikleri özgürlüklerine düşkün olmaları, teknoloji bağımlılığı, otoriteye meydan okumaları, rahatı ve eğlenceyi sevmeleri, bir de sabırsız olmalarıdır.
David Plouffe dediğin bir küçük uşak
Barack Obama’nın başarılı seçim kapmpanyasını yürüten David Plouffe, Turkcell Akademi’nin Pazarlama Konferansları kapsamında Türkiye’deydi. Haliyle not alınıp saklanası sözler söyledi. Gelenksel ve sosyal medyada paylaşılan notlardan ulaşabildiklerimi ve kendimce önemli gördüklerimi derledim, toparladım, yazdım. Kaçırdığım bir şey olduysa onu da siz ekleyin, birlikte yazmış olalım.
etohum’da Emre Kurttepeli’yi dinledik
Dün akşam 17:30 – 20:30 saatleri arasında Kadıköy’deki Maçkolik Complex’teki etohum toplantısında Mynet Kurucusu Emre Kurttepeli konuk oldu. Toplantıya csharptuk.net yazarları, bilişim teknolojileri öğretmenleri Göksu Özen, Turgay Öncül, Emrah Porgalı ve ben birlikte katıldık.
Göksu ve ben Kocaeli’den geldik. Emrah ve Turgay İstanbul’dan bize katıldılar.
Burak Büyükdemir liderliğinde organize edilen etohum toplantılarına efikrim yarışması aşamasından beri vakit oldukça katılıyorum. Geçen sene askerlik nedeniyle uzak kalmıştım.
Emre Kurttepeli Mynet’in hikayesini anlattı, bundan sonra yapacakları çalışmalar hakkında bilgi verdi. 1999 yılında kurulan Mynet’in 6.5 milyon kayıtlı aktif üyesi var. Bünyesinde pek çok farklı servisi barındırıyor. Son zamanlarda kavun adlı bir müzik servisi başlattılar.
Facebook’un Türkiye’de ve daha bir çok ülkede gençleri çok hızlı bir şekilde içine çekmesi Türkiye’nin en büyük portalı olan myneti de etkilemiş. Hatta Mynet’in yatırım yaptığı ve Facebook öncesinde gençlerin en çok kullandığı arkadaşlık sitesi yonja’nın da kullanıcı aktivitesi yarı yarıya düşmüş.
Kurttepeli, internet yasakları konusunda devletin tek taraflı olarak suçlu ilan edilmemesi gerektiğini, yasaklanan servislerin de Türkiye’de ofis açmayarak, yasalara uyma konusunda işbirliği yapmayarak bu sıkıntıların ortaya çıkmasına neden olduklarını söyledi.
Toplantıda kullanıcı profilleri ve eğilimlerinin takibi de konuşuldu.
Kurttepeli, klasik e-ticaret yerine açık artırma siteleri vb. gibi internetin sağlayacağı imkanlarla bütünleşmiş e-ticaret servislerinin geliştirilmesi gerektiğini söyledi. Bunu söylerken, kendileri ile doğrudan ilgili olmayan alanlara girmeyeceklerinin de altını çizdi.
İzmit’e dönmek zorunda olduğumuzdan toplantı biterken Burak Hoca’dan müsade isteyip yola çıktık. Keyifli bir etkinlik oldu.
Bir gün gelecek, bir gün kalacak
Önceki Bölümler
- Nerede Kalmıştık
- Askerlik Başvurusu
- 323. Dönem Yedek Subay Asker Öğretmen Sınavı
- Askerlik İçin Götürülecekler Listesi
- Kışlada ilk gün
- Askerlik başladı
- Askerde ilk haftasonu
- Tek er muharebe eğitimi
- Askerde boş geçen günlerim
- 6 el ateş ettim, 1 kişi hafif yaralalandı
- Bir gün gelecek, bir gün kalacak (Şu anda okuyorsunuz)
26 Ağustos Salı (15. Gün)
Eğitim tamamlandığı için bundan sonraki günlerde sadece yemin töreni provaları yapılacak. Bugün de alay ictima alanında bütün asker öğretmenleri topladılar. Bir kaç defa yemin provası yaptırdılar. Öğle yemeğine gittik.Yemekten sonra her mangaya göstermelik birer mıntıka verip serbest bıraktılar. Biz de bir süre göstermelik mıntıka temizliği yaptıktan sonra uygun bir çam gölgesi bulup yattık. Askerde bulduğunuz en uygun gölgeyi değerlendirme eğiliminde oluyorsunuz zaten. Saat 16.40’da tekrar topladılar. 2 tur yürüyüş yaptık. Bizim takım güzel yürüdü, devam ettirmediler, serbest bıraktılar. Bu sefer gidip yatakhanede yattım. 17.40’da yemek ictiması oldu. Topluca yemeğe gittik. Yemekte bazı arkadaşlar eğitim çavuşlarıyla laf dalaşına girdiler. gözlemlediğim kadarıyla son günler yaklaştıkça kavgalar, gerilmeler artmaya başladı. Biraz bıkkınlık biraz da boş bıraklılmaktan kaynaklanıyor bence. Niçin sürekli bir iş verdiklerini, asla boş bırakmadıklarını daha iyi anlıyorum şimdi. İnsanları bu şekilde toplayıp serbest bıraktığınızda kaos çıkabiliyor.
29 Ağustos Cuma (18. Gün)
Her zamanki gibi kahvaltıya kalktık. Kahvaltıda kepimi askıya asmıştım, unutmuşum. Döndüğümde kaybolmuştu.
Emre yaralı olduğu için ona pazar gününe kadar istirahat verdiler. Provalara katılmayacak yani. Onun kepini ödünç aldım. Provada giyeceğim.
Sabah ceketlerimizi de giyip prova yaptık. Ceketli prova çok zor oluyor sıcakta. 2 defa prova yapıldı. 2. provaya albay da katıldı. Öğleden sonra serbest bıraktılar. Akşam saat 19.00’da Dünyanın Merkezine Yolculuk filmini izledik. Daha önceki yıllarda askerlik yapan arkadaşların tavsiyelerine göre eğer sinema şansı olursa muhakkak kullanmak gerekiyor. Çünkü ictimadan kaçmanın meşru mazeretlerinden birisi de sinemada olmak. Sinema için büyük konferans salonlarını kullanıyorlar. Salona yüzlerce askeri dolduruyorlar. Biletler çok ucuz. O yüzden talep de fazla oluyor. Sinemada önden yer kapmak gerekiyor. Sinema düzeni olmadığı için arkadakiler altyazıları tam göremiyorlar. Önce önünüzde yeşil kıyafetler farkediyorsunuz. Zamanla kendinizi dışarda gerçek sinemada zannediyorsunuz. 3 saatliğine de olsa özgür dünyayı yaşıyorsunuz. Film bitip de dışarı çıkınca askeri gerçekle karşılaşıyorsunuz, çok garip bir duygu.
Aramızda para toplayıp Fatih Çavuş’a hediye saat almıştık. Onu hep birlikte verdik. Arkadaşlarla sohbet ettik. Gün bitti.
30 Ağustos Cumartesi (19. Gün)
Sabah 30 Ağustos töreni izlenecekti. Biz diğer mangalardan arkadaşlarla birlikte arazi olduk (kaçtık). Takımı toplayıp yoklama almışlar. Yoklamada ismimiz alınmış. Öğle yemeği öncesi ictima oldu. Yemeğe girmedik, kantinde pizza yedik. Öğleden sonra ceza olarak bizi alay ictima alanında 3-4 tur yürüttüler. Askerde ceza da almış oldum. Soranlara hem süründüğümü hem de ceza aldığımı anlatabileceğim.
Saat 15.00’de Timsah – Nehrin Dişleri filmini izledik sinemada.
Yemekten sonra valizlerimizi dağıttılar. Eşyalarımızı valizlerimize doldurduk. İlk defa botlarımı boyadım. Aslında her gün boyayanlar da oluyordu ama biz ıslak mendille siliyorduk. Mustafa Cennet de yardım etti.
Emre, yemin töreni günü kepinigiymek istiyor. Fatih Çavuş’u bulup yedek kep bulmaya çalışırken Şenel Muslu’ya rastladım. Canım sıkılmış bir şekilde kepimin kaybolduğunu anlatırken “Bende yedek bir kep var” dedi. Çok şaşırdım. Meğer kep alırken içiçe iki tane vermişler yanlışlıkla, o da geri vermemiş belki lazım olur diye. Gerçekten çok sevindim. Allahtan başka bir şey istesem olacakmış. Hiç unutamayacağım anlardan birisi de bu oldu. Şenel kardeşime bir kez daha teşekkür ediyorum. Emre de boşta dururken gidip benim için nefte almış, göndermiş. Nefte ve kepi birleştirip voltranı oluşturduktan sonra ben de normal bir asker olabildim. Emre’ye de teşekkür ediyorum. Akşam diğer bölüklerdeki arkadaşlarla ve mangadaki arkadaşlarla toplanıp sohbet ettik. Son gecemiz geldi çattı. İnsanın gözüne uyku girmiyor.
6 el ateş ettim, 1 kişi hafif yaralandı
Önceki Bölümler
- Nerede Kalmıştık
- Askerlik Başvurusu
- 323. Dönem Yedek Subay Asker Öğretmen Sınavı
- Askerlik İçin Götürülecekler Listesi
- Kışlada ilk gün
- Askerlik başladı
- Askerde ilk haftasonu
- Tek er muharebe eğitimi
- Askerde boş geçen günlerim
- 6 el ateş ettim, 1 kişi hafif yaralalandı (Şu anda okuyorsunuz)
25 Ağustos Pazartesi (14. Gün)
Bugün atış eğitim var. Erken kaldırdılar. Yemekten önce silahlarımızı depodan aldık. Silahları çatıp yemeğe gittik. Silah çatmak silahların 3 tanesini birbirine destek olacak şekilde uç uca çapraz bir şekilde dayayarak durdurmaktır.
Yemekten sonra bütün öğretmen askerler alay ictima alanında toplandık.Albay geldi konuşma yaptı. Biz bu olaya “ulusa sesleniş” adını taktık, muhabbet olsun diye. Saçlarımıza kızdı. Saçlarımız nizami kesilmemiş diye çavuşlara da kızdı. Albay gidince başımıza gelecekleri de biz düşünmeye başladık bu durumda. “31 Ağustos’ta burdan çıkacaksınız” vurgusunu yineledi. Umutlarımız bir kez daha söndü.
İctima sonrası silahları almaya gittik. Sabah silah alırken bazılarına silah yetmemişti. O yüzden silah alma işinde ağırdan hareket ettik ki bize silah kalmasın, silah taşımayalım. Eğer kayışı olan bir silah bulsam alırdım, benim silahım da kayışlı idi zaten, ama baktım ki hep kayışsızlar kalmış, özellikle silah almadım.
Astsubay Sadettin Çevik bizi koğuş bölgesinin yan tarafında topladı. Albayın saçlardan dolayı attığı fırçanın acısını çıkarmaya niyetliydi galiba. Silahsızları ayırdı. Saç ve faovriler hakkında biraz konuştu, çavuşlara kızdı. her mangadan 2’şer 3’er silahsız çıkınca “Neden böyle, oldu. Sadece 1 manga silah almasa olmaz mıydı?” dedi.
Askerde Süründürüyorlar
Sinirini almak için olsa gerek, biz silahsızları koğuş bölgesinin arkasındaki tozlu alanda “Geriye dön, koş! Dur! Tekrar geriye dön! Bana doğru sürünerek gel! Kalk! Yat! Sürün! Kalk! Yat! Sürün!” diye giden komutlar silsilesi eşliğinde süründürdü. Askerde süründüm diyebileceğim için çok mutlu oldum lakin üstümüz başımız bembeyaz oldu tozdan. Bu tozu nasıl sileceğiz diye de düşündük ama son günlerdi zaten.
Silahsızlardan oluşan yeni grubumuzu çarşaf ve yastık kılıflarını çamaşırhaneye götürmek üzere ayırdılar. Diğerleri eğitim alanına gittiler. Bizim çamaşırhane işi kısa sürdü. Yastık kılıfı ve çarşafları ayırdık, bunu nöbtleşe yaptık. Çamaşırhane büyük bir yer, büyük çamaşır makinaları var. Ara sıra kantine su ve yiyecek almaya gittik geldik. Kısa süre sonra bizi serbest bıraktılar, koğuşlar bölgesine gidip 1-2 saat uyuduk bizim mangadan Hüseyin Karaduman ile birlikte. Zaten bizim mangadan sadece ben ve Hüseyin Karabulut vardı silahsızlar grubunda. İyi ki silah almamışız. Sıcakta eğitim yapmaktan daha eğlenceliydi bizim çamaşırhane işi.
Silahlar Atış Yapmaya da Yarıyorlarmış
Öğleden sonra biz de mangamıza katıldık. Eğitim alanına gittik. İdris uzman atış yapmanın inceliklerini anlattı.
Mangaları sırasıyla atış alanına alıyorlar. Oradan zaten vızı vızır mermi sesleri geliyor. Bizim de sıramız nihayet geldi. Atış alanında yerimizi aldık. Dosyalarımızda ortasında siyah bir bölge olan kağıtlar var. O kağıtları hedef tahtasına topluiğne ile tutturuyoruz. Daha sonra 25 metrelik mesafedeki kum torbası siperlerden atış yapıyoruz. Amacımız ortadaki siyah bölge ama kağıdı tutturunca da şükrediyoruz. 3 mermi G3, 3 mermi de M1 silahı ile atacağız. M1 kurtuluş savaşı yıllarından kalma tarihi bir silah. Her iki silahla da ateş ettim. Mermilerimden 3 tanesi siyah bölgeyi olmasa da kağıdı bulmuş. M1 ile attıklarım kağıdı bile görmeden geçmiş.
Bizim grupta atış yapanlardan Emre Durak biz atış yaparken acilen ambülansa alındı, götürüldü. M1 ile burnunu çizmiş, hafif yaralanmış.
Bizim mangada Mustafa Yiğit diye bir arkadaşımız var, Malatyalı. Silahtan iyi anlar. Eğitim alanındaki iplere de tırmanırdı boş zamanlarında. En çok onun atış sonucunu merak ediyorduk. 6 tane isabet ettirmiş ama hepsini siyah bölgeye tutturamamış. Bu olayın bir hayli muhabbetini döndürdük haliyle.
Bu olayla birlikte eğitim de bitmiş. oldu. Eğitim alanına bir daha gelmeyeceğiz. Askerliğin bize alışması en zor gelen kısmını tamamlamış olduk.